बुख्याँचा राष्ट्र: मौन सत्ता, पलायन युवा र भ्रष्ट्राचारको तमाशा
जनतालाई धम्की दिइन्छ – बोल्यौं भने देशद्रोही, प्रश्न गर्यौं भने अराजक। लोकतन्त्रको नाममा जनतालाई मौन गराउने कसरत चलेको छ। नेताहरू कुर्सीमा छन्, तर काम गर्दैनन्। मुलुक मूल्यवृद्धि, बेरोजगारी र अस्थिरताको जालोमा फँसेको छ।

झोला त अब ‘मनचिन्ते’ !
समाजशास्त्रीय दृष्टिबाट झोला । यो झोला सामन्तवादको नयाँ संस्करण हो । पहिले दरबार थियो, अब सचिवालय छ । पहिले राजाज्यू थिए, अब अध्यक्षज्यू छन् । पहिले ‘बक्सिस’ थियो, अहिले ‘घोटाला बाँडफाँट’ छ । तर प्रवृत्ति उस्तै–केन्द्रीकृत शक्ति, चाकरी र संरचनागत अवसरको कब्जा । झोले बन्ने प्रक्रिया वास्तवमा आजको सामाजिक पदोन्नतिको नयाँ ढोका हो । विचार होइन, पहुँच चाहिन्छ; इमान होइन, सम्झौता चाहिन्छ; काम होइन, सिफारिस चाहिन्छ । यो हो समकालीन नेपालको ‘झोले–शास्त्र’ । झोला : विचारको अन्त्य, अवसरको सुरुआत । झोला अब विद्यार्थीको होइन, सांसदको झोला हो । यो किताब होइन, कमिसन बोक्छ । यो बारुद होइन, आयोगको निर्णय बोक्छ । झोला अब विचार होइन, आपूर्तिकर्ता हो । जसले माग्छ, उसले पाउँछ– अनुदान पनि, अपमान पनि, अवसर पनि, अपराध पनि ।
